დილა იქედნური, ღამე და გრანელი,
კუბოსთან გაზრდილი პოეტის ქარაგმა,
უფალიც ვერ ხვდება მე აწი რა მელის,
სიცოცხლის სურვილი დრომ ისე ალაგმა.

ქალაქში გიჟები დადიან ეპოქად
და ამის შესახებ არ იცის ქალაქმა,
გვეყოფა, ჩვენ ჩვენი ცოდვებიც გვეყოფა…
მარტია და ტყემლის ხეები დანაღმა -

ამინდმა, მე კიდევ არ მიყვარს ამინდი,
(ამაზე ქალებმა დაწერონ უბრალოდ)
სიცოცხლეს ლექსებში თუ გავცვლი ამითი
რა ცოდვას ჩავიდენ, მითხარი, უფალო.

ოთახში ჩრდილები კედლებზე დადიან,
და ასე უშენოდ არ ვიცი რა მელის,
ქუჩაში პოეტი ქალების მარტია,
სულში კი წვიმა და ტერენტი გრანელი…

დე, იცი…
ღამით ცრემლი მომდის ხანდახან
და გარინდებულ სიმარტოვეს ტუჩებზე ვითლი,
ჩემი ცხოვრების ის ეტაპი უკვე დამთავრდა
და ყოველ დილით, მაკიაჟით მე ფერებს ვიცვლი.
დე, იცი…
მე მაჩუქეს, აპრილის კაბა
და არათითზე წამომაცვეს მბზინავი რგოლი,
მე გავიზარდე თუ ის კაბა დაპატარავდა
არ ვიცი,
მაგრამ მის ნაფლეთებს ყოველდღე ვწონი.
დე, იცი…
მტკივა სისხლისაგან დაცლილი გული,
ლიბრგადაკრული თვალის ჭრილით ვეღარას ვხედავ,
საწოლზე კუტი ლავაშივით პირქვე გართხმული
რიჟრაჟით ისეც გახუნებულ ოცნებებს ვღებავ.
დე, იცი
აღარ მინდა დავხუჭო თვალი,
აღარც ჯიუტი შეგრძნებების მოგერიება,
უნდა გამიგო, ზოგჯერ უნდა გავიღო ხარკი
და მისთვის ზოგჯერ ზედმეტია მონანიება.
დე,იცი…
დასაწყისი შენა ხარ მხოლოდ
და შენი სუნთქვა ყოველ ღამით, ჩემს ატირებას
ნასკვავს ნერვებად და უაზრო ცხოვრების ბოლოს
მე…
გათელილი ბავშვობისთვის გთხოვ პატიებას.
დე, იცი…
გაზაფხული მოვიდა მგონი.

წა- “მე” -ბი

ვერვინ ჩაწვდება ჩემი სულის ფსკერს,
ცოცხალი ვარ და გული არ მიძგერს,
ცხოვრება ნეტავ დიდხანს გამიძლებს?!
რომ მოვჩები, დრო თავიდან მიწყებს…
არ მინდა, ვიყო მხოლოდ ატომი,
რატომ ვარ ხან და ხან რატომ იქ?
სიცოცხლე წიგნთა მცირეა ტომი,
მშვიდობა მქვია, დამარქვათ ომი
გსურთ და ცრემლები ჟანგავენ წამებს,
მლიქვნელი დრო დღეს ტკივილს აამებს,
იარებს აქრობს და ტოვებს შრამებს,
მხოლოდ მზის ქონით სჯობნის დღე ღამეს .
მაწვალებს ფიქრი, უაზროდ ბევრი,
სულია ჩემი – უღრანი ტევრი,
ადამიანთა მეთქმის მე წევრი,
ეს ცხოვრებაა მეტყველი, მჭევრი.
ცრემლები აღწევს ტუჩის კიდეებს
და მაჯერებენ გიჟურ იდეებს,
თითქოს ჩემს გამო თავსაც იდებენ,
მივიხედავ და ფეხით მკიდებენ…
გველი კვლავ ცდილობს მაჭამოს ვაშლი,
ჩემი მერანი მყის ფაფარსა შლის,
მიმაფრენს ზემოთ, მე ღრუბლებს დავშლი,
სიძულვილს, ცრემლებს, ტანჯვას მე წავშლი!

სატანა გეუბნებათ რომ:

1) სატანა გთავაზობს დათმენას,თავშეკავების ნაცვლად
2) სატანა გთავაზობს სრულფასოვან ცხოვრებას სულიერი ძიების ნაცვლად
3) სატანა გთავაზობს კეთილგანწყობას მათ მიმართ,ვინც ამას იმსახურებს
4) სატანის მიხედვით,შური უნდა იძიო,მეორე ლოყის მიშვერის ნაცვლად
5) სატანა გთავაზობს პასუხისმგებლობას,პასუხისმგებლობის მქონე ადამიანის მიმართ.
6) სატანა აღიარებს ადამიანს როგორც ცხოველს, რომელიც ზოგჯერ სხვა ოთხ ფეხზე მოსიარულე ცხოველზე უარესი,ან უკეთესია.
7) სატანა ყველა ცოდვას განიხილავს როგორც ფიზიკურ, ემოციურ ან გონებრივ მოთხოვნილებას.
8) სატანა ეკლესიის საუკეთესო მეგობარია, ის ერთად ერთია რომელიც საუკუნეების განმავლობაში ხელს უწყობს ამ ბიზნესს.
ესეც სატანის თერთმეთი წესი:
1) სანამ არ გკითხავენ,არ მიაწოდო სხვას აზრი ან რჩევა
2) არ უთხრა სხვას შენი შიშის შესახებ,სანამ არ დარწმუნდები,რომ მათ აინტერესებთ
3) როცა სხვის ბუნაგში ხარ,პატივი ეცი მათ,ან საერთოდ არ წახვიდე
4) თუ სტუმარი შენს ბუნაგში გაწყენინებს,მოექეცი მას სასტიკად და არ აპატიო
5) არ მისცე სექსუალური რჩევა,სამან ამის ნიშანს თვითონ არ მოგცემს
6) ნუ აიღებ იმას,რაც არ გეკუთვნის,სანამ ის არის სხვისი ტვირთი და ხმამაღლა ჩივიან გათავისუფლებას
7) დაამოწმე მაგიის ძალა,თუ შენ გინდა მიაღწიო წარმატებას
8) ნუ იწუწუნებ იმ ნივთზე,რომელიც შენ არ გჭირდება
9) ნუ ავნებ ახალგაზრდა ბავშვს
10) ნუ მოკლაც ცხოველს,სანამ ის შეტევაზე არ გადმოვა,რათა წაგართვას საჭმელი
11) თუ შენ მოძრაობ ღია ტერიტორიაზე და,არ აწუხებ არავის და ვინმე შენ შეგაწუხებს,სთხოვე შეჩერდეს,თუ არ შეჩერდა გაანადგურე

დაიღალა მთვარე ღამით,
დღემ დაღალა მზე.
დაიღალნენ მთები ზვავით,
ზღვამ იცვალა ზნე.

დაღლილ ნოტებსაც კი ვხვდები
-sol-fa-mi-re-do
ერთადერთი, ეს თავხედი,
არ იღლება დრო..

ჯოჯოხეთში იბევებენ ადგილებს,
იქ მოხვედრა განა გა-ა-ადვილეს?!
მე კი მითხრეს: არა ხარო საჭირო
-ეშინიათ მთვრალმა არ გავაჭირო.
იქვე იყო კარი მოპირდაპირე,
იქაც შესვლა ტყუილად დავაპირე.
ახლა ვეძებ(გამიფუჭდა განწყობა)
ადგილს სადაც არ ჭირდება ჩაწყობა
აღარ დამრჩა გული, ღვიძლი,
მაგრამ მაინც, მაინც ვიბრძვი...
აღარ დამრჩა ტვინი, ფილტვი,
მაგრამ მაინც,მაინც ვილტვი..
აღარ დამრჩა ნერვი ღერი,
მაგრამ მაინც,მაინც ვმღერი...
მაგრამ მაინც, მაინც ვქაჩავ,
რადგან ერთი რაღაც დამრჩა...
ზღვამ გადაყლაპა მზე,
შეიგრძნო მისი ეშხი...
როგორც შენ ერთხელ მე,
შემომიტყუე შენში...

ნიკო გომელაური

ტოლერანტობა თუ შეუმწყნარებლობა?

საქართველოში ხშირად საუბრობენ ქართველი ხალხის ტოლორანტობასა და შემწყნარებლობაზე, ეს მაშინ როდესაც ყოველდღე, ირღვევა უმცირესობათა უფლებები.
სტატიაში ,შევეცდები მოვახზო უმცირესობათა , კერძოდ რელიგიურ იმცირესობათა უფლებების დაცვის მხრივ არსებული პრობლემებზე.
საქართველოში წარმოდგენილი რელიგიური მიმდინარეობებია:მართლმადიდებბლობა, მუსლიმი, სომხური ეკლესიის წარმომადგენლობა, კათოლიკე, იაღოვას მოწმეები, პრიტესტანტი და იეზიდი.
მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი მართლმადიდებელია და „გაბატონებული“ადგილი უჭირავს.
კონსტიტუციით საქართველოს ყოველ მოქალაქეს აქვს რელიგიისა და აღმსარებლობის თავისუფლება, თუმცა ხშირია კონსტიტუციით მინიჭებული უფლკების დარღვევის ფაქტები.
რელიგიის თავისუფლკებას მნიშვნეოვანი ადგილი დაეთმო სახალხო დამცველი 2009 წლის ანგარიშში.აქ წამჭრილია რამდენიმე პრობლემა: განათლების სისტემა, სასჯელაღსრულების სისტემა, საკუთრების უფლება, სიტყვის გამოხატვისა თავისუფლება.ასევე მნიშვნელოვანია მედიის დამოკიდებულება, ინფორმაციის გაშუქება. სახალხო დამცველის ანგარიშში რელიგიურ ნიადაგზე წარმოშობილი 7 ფაქტია განხილული, სინამდვილეში ეს რიცხვი გაცილებიათ მაღალია,.უბრალოდ ყველა ფაქტი ვერ აღწევს ომბუცმენამდე.
განათლების სისტემაში, არის ერთგავარი ვაკუომი, წლების განმავლობაში ისწავლებოდა რელიგიის ისტორია, სადაც საუბარი იყო მხოლოდ მართლმადიდებლობაზე, სემინარებს ატარებდნენ მხოლოდ მართლმადიდებელი ეკლესიის წარმომადგენლები, სხვა რელიგიის წარმომადგენლებს არ აქვთ საშუალება ასწავლონ მათი მიმდინარეობის შესახებ.
ეს პრობლემა მწვავედ დგას ქალაქ ბათუმში,,: იქ მოსახლეობის დიდი ნაწილი არიან მუსლიმები.ისინი ეწინაღმდეგებიან მათი უფლებების დარღვევას, და მასაწავლებლების მხრიდან ზეწოლის ფაქტებზე საუბრობენ.
16 წლის ანი ბათუმის ერთერთ სკოლაში სწავლობს.ის მუსლიმური ოჯახიდაანაა.ბავშვის ბაბუა საუბრობს მასწავლებლობის მხრიდან შეუმწყნარებლობასა და ბავშვის შეურაწყობაზე.
„რამდენჯერმე ბავშვი ატირებული დაბრუნდა, ბავშვები ექვსკურსიაზე გაიყვანეს , ბავშვებს ჩხუბი მოუხდათ, მასწავლკებელმა ბავშვების გასაგონად თქვა, შენ ადამიანებთან ურთიერთობის რა გაგეგება, ბიბლია ხომ არასოდეს წაგიკითხავსო“
მათ ყურანის მიმართ არასწორი მიდგომა აქვთ, და ბავშვებსაც ამას შთააგონებენ.
საქართველოს სასჯელღსრულების სამინისტროსა და მართლმადიდებელი ეკლესიას შორის დადებულია ხელშეკრულება.
ხელშეკრულების თანახმად , მართლმადიდებელ მღვდლებს შეუძლიათ საპატიმროებში შესვლა და პატიმრებთან ურტიერთობა.
რელიგიურ უმცირესობებს აქვთ საკუთრების არსებეობის პრობლემებიც, ისინი მოითხოვენ მათი სამლოცველოების აგებისა და დაბრუნების უფლებას.
ამ მხრივ შეძღუდვები აქვთ სხვა რელიგიის წარმომადგენლებს.მათ უჭირთ პატიმრებთან ურთიერთობა.
მნიშვნელოვანია, სტატუსი, რელიგიური მიმდინარეობების წარმომადგენლობისა.
მათ აქვთ საშუალება დარეგისტრირდნენ როგორც კერძო იურიდიული პირი, ეს კი როგორც აცხადებენ მიუღებელია.

უმცირესობთან საუბრისას ირკვევა, რომ ყველაზე ხშირად ხდება რელიგიური წარმომადგენლების მიმართ ფიზიკური და სიტყვიერი შეურაყობა.განსაკუთრებით იაღოვას მოწმეების მიმართ.
ა მხრივ, აქტიურობს მართლმადიდებელ მშობელთა კავშირი და სხვა ქრისტიანული ორგანიზაციები.

მართლმადიდებელი ეკლესიის წარმომადგენლები ითხოვენ განსაკუთრებულკ დამოოკიდებულებას მათ მიმართ, ამის დასტურად შევიძლია მოვიხმოთ 3 მაისს ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტთან გამართული აქცია.აქციის მონბაწილეები მოითხოვენ სამლოცველოს გახსნას, უნივერსიტეტში.
საინეტერესოა, არ არღვევს ეს უმცირესობათა უფლებებს? თუკი უნივერსიტეტში იქნება მხოლოდ მართლმადიდებელთა სამლოცველო? მაშინ რეა დააშავეს, კათოლიკეებმა, პროტესტანტებმა და ასე შდემდეგ? არვიცი მკითხველი დამეთანხმება თუ არა, მაგრამ ვფიქრობ უნივერსიტეტი არ არის ადგილი, სადაც უნდა მოხდეს რელიგიის გაბატონება და რელიგიური თემებით მანიპულირება
აქციის მონაწილეები რამდენიმე დღის წინ უნივერსიტეტში გამართული წიგნის პრეზენტაციას აპროტესტებდნენ, მათი თქმით, აღნიშნული წიგნი პირდაპირ არის მიმართული რელიგიის წინააღმდეგ და ახალგაზრდების გარყვნას ემსახურება.....