ტოლერანტობა თუ შეუმწყნარებლობა?

საქართველოში ხშირად საუბრობენ ქართველი ხალხის ტოლორანტობასა და შემწყნარებლობაზე, ეს მაშინ როდესაც ყოველდღე, ირღვევა უმცირესობათა უფლებები.
სტატიაში ,შევეცდები მოვახზო უმცირესობათა , კერძოდ რელიგიურ იმცირესობათა უფლებების დაცვის მხრივ არსებული პრობლემებზე.
საქართველოში წარმოდგენილი რელიგიური მიმდინარეობებია:მართლმადიდებბლობა, მუსლიმი, სომხური ეკლესიის წარმომადგენლობა, კათოლიკე, იაღოვას მოწმეები, პრიტესტანტი და იეზიდი.
მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი მართლმადიდებელია და „გაბატონებული“ადგილი უჭირავს.
კონსტიტუციით საქართველოს ყოველ მოქალაქეს აქვს რელიგიისა და აღმსარებლობის თავისუფლება, თუმცა ხშირია კონსტიტუციით მინიჭებული უფლკების დარღვევის ფაქტები.
რელიგიის თავისუფლკებას მნიშვნეოვანი ადგილი დაეთმო სახალხო დამცველი 2009 წლის ანგარიშში.აქ წამჭრილია რამდენიმე პრობლემა: განათლების სისტემა, სასჯელაღსრულების სისტემა, საკუთრების უფლება, სიტყვის გამოხატვისა თავისუფლება.ასევე მნიშვნელოვანია მედიის დამოკიდებულება, ინფორმაციის გაშუქება. სახალხო დამცველის ანგარიშში რელიგიურ ნიადაგზე წარმოშობილი 7 ფაქტია განხილული, სინამდვილეში ეს რიცხვი გაცილებიათ მაღალია,.უბრალოდ ყველა ფაქტი ვერ აღწევს ომბუცმენამდე.
განათლების სისტემაში, არის ერთგავარი ვაკუომი, წლების განმავლობაში ისწავლებოდა რელიგიის ისტორია, სადაც საუბარი იყო მხოლოდ მართლმადიდებლობაზე, სემინარებს ატარებდნენ მხოლოდ მართლმადიდებელი ეკლესიის წარმომადგენლები, სხვა რელიგიის წარმომადგენლებს არ აქვთ საშუალება ასწავლონ მათი მიმდინარეობის შესახებ.
ეს პრობლემა მწვავედ დგას ქალაქ ბათუმში,,: იქ მოსახლეობის დიდი ნაწილი არიან მუსლიმები.ისინი ეწინაღმდეგებიან მათი უფლებების დარღვევას, და მასაწავლებლების მხრიდან ზეწოლის ფაქტებზე საუბრობენ.
16 წლის ანი ბათუმის ერთერთ სკოლაში სწავლობს.ის მუსლიმური ოჯახიდაანაა.ბავშვის ბაბუა საუბრობს მასწავლებლობის მხრიდან შეუმწყნარებლობასა და ბავშვის შეურაწყობაზე.
„რამდენჯერმე ბავშვი ატირებული დაბრუნდა, ბავშვები ექვსკურსიაზე გაიყვანეს , ბავშვებს ჩხუბი მოუხდათ, მასწავლკებელმა ბავშვების გასაგონად თქვა, შენ ადამიანებთან ურთიერთობის რა გაგეგება, ბიბლია ხომ არასოდეს წაგიკითხავსო“
მათ ყურანის მიმართ არასწორი მიდგომა აქვთ, და ბავშვებსაც ამას შთააგონებენ.
საქართველოს სასჯელღსრულების სამინისტროსა და მართლმადიდებელი ეკლესიას შორის დადებულია ხელშეკრულება.
ხელშეკრულების თანახმად , მართლმადიდებელ მღვდლებს შეუძლიათ საპატიმროებში შესვლა და პატიმრებთან ურტიერთობა.
რელიგიურ უმცირესობებს აქვთ საკუთრების არსებეობის პრობლემებიც, ისინი მოითხოვენ მათი სამლოცველოების აგებისა და დაბრუნების უფლებას.
ამ მხრივ შეძღუდვები აქვთ სხვა რელიგიის წარმომადგენლებს.მათ უჭირთ პატიმრებთან ურთიერთობა.
მნიშვნელოვანია, სტატუსი, რელიგიური მიმდინარეობების წარმომადგენლობისა.
მათ აქვთ საშუალება დარეგისტრირდნენ როგორც კერძო იურიდიული პირი, ეს კი როგორც აცხადებენ მიუღებელია.

უმცირესობთან საუბრისას ირკვევა, რომ ყველაზე ხშირად ხდება რელიგიური წარმომადგენლების მიმართ ფიზიკური და სიტყვიერი შეურაყობა.განსაკუთრებით იაღოვას მოწმეების მიმართ.
ა მხრივ, აქტიურობს მართლმადიდებელ მშობელთა კავშირი და სხვა ქრისტიანული ორგანიზაციები.

მართლმადიდებელი ეკლესიის წარმომადგენლები ითხოვენ განსაკუთრებულკ დამოოკიდებულებას მათ მიმართ, ამის დასტურად შევიძლია მოვიხმოთ 3 მაისს ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტთან გამართული აქცია.აქციის მონბაწილეები მოითხოვენ სამლოცველოს გახსნას, უნივერსიტეტში.
საინეტერესოა, არ არღვევს ეს უმცირესობათა უფლებებს? თუკი უნივერსიტეტში იქნება მხოლოდ მართლმადიდებელთა სამლოცველო? მაშინ რეა დააშავეს, კათოლიკეებმა, პროტესტანტებმა და ასე შდემდეგ? არვიცი მკითხველი დამეთანხმება თუ არა, მაგრამ ვფიქრობ უნივერსიტეტი არ არის ადგილი, სადაც უნდა მოხდეს რელიგიის გაბატონება და რელიგიური თემებით მანიპულირება
აქციის მონაწილეები რამდენიმე დღის წინ უნივერსიტეტში გამართული წიგნის პრეზენტაციას აპროტესტებდნენ, მათი თქმით, აღნიშნული წიგნი პირდაპირ არის მიმართული რელიგიის წინააღმდეგ და ახალგაზრდების გარყვნას ემსახურება.....